Zijn wij met onze bouwwoede en betondrang een bedreiging voor de natuur of bieden deze bouwwerken een uniek podium voor wildgroei? Wegbermen, donkere ruimtes onder viaducten, braakliggende grond.

Juist daar waar de mens liever niet komt ontstaan plekken waar cultuur en natuur weelderig met elkaar meegroeien. Pak tijdens Duizel een wandelstok mee en wordt een heuse bermtoerist. Met een stevige pas banen we ons een weg langs, onder en boven betonnen biotopen en staan we stil bij hét infrastructurele monument van Rotterdam, het Klein Polder Plein. Binnen enkele jaren zullen de vele auto´s hier verdwijnen en zal deze unieke plek plaats bieden aan nieuwe gebruikers en wilde ideeën.

De geschiedenis, de stand van zaken nu, maar vooral de toekomst van deze plek is groots en meeslepend. De eerste 4-baans Fly-over van Nederland wordt namelijk over ruim 5 jaar uit zijn huidige functie ontheven. Er rijden dan geen auto's meer overheen. Dit geeft ruimte voor nieuwe mogelijkheden en wilde ideeen (die wij graag willen voeden).

De Expeditie

Met wandelstok gaat de groep op pad. Met opgenomen intervieuws wordt het publiek over, onder en langs de snelweg geleid. Wat heeft deze strook asfalt ons en de natuur gebracht? Installaties onderweg spelen met de blik van de toeschouwer. Onder de fly-overs in het buitenlucht museum voor verweesde stadsbeelden staat schrijfster Elfie Tromp die haar toekomstbeeld voorleest. Dan staat er een bus klaar die net zo oud is als het KPP. Tijdens zijn 3 rondjes KPP met de bus verteld Ruud Reutelingsperger van het Observatorium over zijn droom voor het KPP. Vervolgens wordt iedereen gevraag zijn droom te schrijven op een van de pamfletten. Bij terugkomst in het park worden deze pamfletten op de wandelstok bevestigd en loopt de protesterende menigte over het terrein terug om daar het bus hokje vol te plakken met hun dromen voor het Kleinpolderplein.